Sen hiç uyanma uykundan adamım

Ömrünü boşa ver gitsin

Çalış çabala

Sahip çıkma alın terine

Uyanma bin yıllık uykundan

Uyanmışlara emeğini

Ver gitsin be adamım

Bin kere öldün öldün dirildin

Buyur dedin yerlere serildin

Hep sadık kaldın efendilerine

Satılık uşaklara döndün

Onurunu bir pas par gibi

Ayaklar altına

Ser gitsin be adamım

Hep bana rep bana desinler

Bol bol emekleri yesinler

Karşı çıkma sana emir versinler

Sadık bir uşak gibi

Saygıyla ilikle ceketini

El pençe huzura

Dur gitsin be adamım

Yazık ediyorsun kendine çok yazık

Yiyorsun hergün kocaman bir kazık

Uymuşsun sen bu bozuk düzene

Bakamıyorsun kimsenin yüzüne

Oldu olacak

Bana emriniz varmı sahip

Sor gitsin be adamım

Kaldın bu dünyada hem uşak hemde hain

Senin kaderini etmesin başkası tain

Maşa gibi kulandı senin taptığın dayın

Bir kez olsun işe yara onurlu bir karar ver

Yap bir iyilik kendini

Vur gitsin be adamım

Nezaket Sevli

Gön: Murat ÇAĞIN